Situat a quauques passes de la frontièra entre Guiana e Lengadòc – demarcacion sauvatjament disputada au moment de la guèrra de Cent Ans entre le rei d’Anglatèrra e le rei de França –, deu castèth medievau de Mondonvila, dit “castèth de la Tor”, damòra auèi sonque quauques vestigis : una immensa cava arcada qu’i podèvan càber quauquas dotzenas de chivaus, una cistèrna, un horn, las duas tors que mercavan l’entrada fortificada e una partida deu barri.

Gràcias au libe terrèr, prumèr cadastre de Mondonvila, se pòt imaginar auèi aquèth casteràs medievau construsit principalament ende la defensa. Comprenguiá una torrassa impausanta (12m de large e 35m de haut), qu’èra entornejada d’una muralha de 6 mètres de hautor e, deu costat sud, d’un varat pregond au ras deu quau s'amassavan les ostaus deu vilatge.

Un potz particularament important d’un diamètre de 2,2 mètres ocupa encara ara l’espaci que correspon a l’anciana cort. Permetiá d’alimentar en aiga en cas de sètge. Le bastiment novèl, que data deu sègle XIX (1823-1830), presenta una arquitectura classica ambe un còs principau de 2 estatges perlongat per duas alas d’un sol nivèu en terrassa.