Aqueste edifici deu començament deu sègle XIX apertenguiá au mès ric borgés deu vilatge, Guillaume Montespan, cònsol màger (“mèra”) de la comuna de 1839 a 1848 e proprietari fortunat d’una teulèra. Dins aquesta arquitectura se retròba la volontat de s’afirmar ostensiblament suu territòri comunau. La siva fòrma evòca las tors de las damòras senhoralas de l’Ancian Regime, simbèu de poténcia e de poder. Après la Revolucion aqueras construccions son pas mès le privilègi de la noblessa e se multiplican, le colomèr hasent part aquò un ròtle qu'es pas de negligir : les proprietaris vòlen, en efèit, concentrar las colonias de coloms en comptant ambe le siu temperament gregari. La hemsa, tanben nomenada “colombina”, es recoltada ende servir d’engrèish naturau e garantir atau la productivitat de las coturas. Aqueste colomèr adòpta una teulada fòrça espandida, dita “en pè de mul”, que presenta un retrèit leugèr au nivèu deu quau son situats les traucs d’accès deus coloms.